آشنایی با استان
چهارمحال و بختیاری در جنوب غربی کشور و در محدودهی رشتهکوههای زاگرس(میانی) قرار گرفته است. از نظر طول جغرافیایی در طول شرقی 49 درجه و 49 دقیقه تا 51 درجه و 34 دقیقه و عرض شمالی 31 درجه و 14 دقیقه تا 33 درجه و 47 دقیقه از خط استوا واقع شده است. این استان در همسایگی استانهای اصفهان از سمت شمال و شرق، کهگیلویه و بویراحمد از سمت جنوب و لرستان و خوزستان در سمت غرب قرار دارد.
جاذبههای طبیعی استان
مساحت استان بر اساس آخرین برآورد انجام گرفته حدود 31/16403 کیلومتر مربع بوده که تقریباً یک درصد از مساحت کل کشور را شامل میشود.
چهارمحال و بختیاری ارتفاعات متعددی دارد؛ به گونهای که 16 قله مهم و با ارتفاع بیش از 3500 متر در سطح استان وجود دارد. بیشتر ارتفاعات در غرب استان و از شمال به جنوب کشیده شدهاند. مرتفعترین این قلل، قلهی زردکوه با بیش از 4421 متر ارتفاع است. از مهمترین کوههای استان میتوان به زردکوه، کوهریگ، کوه کلار، فیلهکوه، تختشاه، زریکوه، سالداران، کوه سوخته، شاه شهیدان، هفتتنان، پرههای ولانک، سبزکوه، جهانبین و... اشاره کرد.
وجود قلل و ارتفاعات فراوان و برفگیر بودن آنها سبب پدید آمدن چشمههای فراوان و رودخانههای زیادی شده که علاوه بر تأمین آب مورد نیاز استان و استانهای اصفهان و خوزستان جلوهی خاصی به این دیار بخشیده است و زمینهی لازم برای سرمایهگذاری در بخش گردشگری و صنایع آب را به وجود آورده است.
از مهّمترین چشمههای استان میتوان به چشمه دیمه، پیرغار، سرداب، دزداران، آب سرده، سیاهسرد، مروارید، سندگان، پَروَز، آتشگاه، کوهرنگ، دره عشق، سرخون، بَرم لردگان و مولای آلیکوه اشاره نمود. سه رودخانهی مهّم کارون، زایندهرود و دِز که به عنوان شاهرگ حیاتی خوزستان، اصفهان و لرستان محسوب میشوند، از این استان سرچشمه میگیرند.
تالابهای استان از جاذبههای مهم طبیعی و گردشگری استان بوده که به عنوان یکی از ذخیرههای مهم طبیعت گیاهی، جانوری در سطح بینالمللی محسوب میشوند که از مهمترین آنها میتوان به تالابهای چغاخور، سولگان و گندمان اشاره کرد. تالابها رطوبت نسبی منطقه را بالا برده و مأمن مناسبیبرای تجمع پرندگان به خصوص پرندگان مهاجر فراهم میآورند؛ به گونهای که از تالاب به عنوان زیستگاه فصلی خود استفاده میکنند.
نزدیک به 20 رودخانه همراه با شبکهی گستردهی نهرها و جویبارهای تشکیل دهندهی آنها پس از طی کردن سراسر این خطه به هم ملحق شده و دو رودخانهی کارون و زایندهرود را تشکیل میدهند که مصرف آب این رودخانهها در استانهای دیگری از جمله اصفهان و خوزستان امکانپذیر بوده و شاهرگ حیاتی این استانها به شمار میروند. مهّمترین رودخانههای استان در حوزهی زایندهرود شامل چَمدر، نعل اشکنان، تونل اول و دوم کوهرنگ و مهمترین رودخانههای حوزهی کارون شامل کیار، جونقان، جهانبین، رودخانهی کوهرنگ، دیناران، بازفت، خرسان، چلهخانه و خانمیرزا است.